تو همه جام جهان...

چی دیدی و چی تو سرت میگذشت آقای مشیری که با این ظرافت گفتی:

 

تو همه جام جهان ریخته در چشم سیاهت

 

من همه محو تماشای نگاهت!!!

 

 

ما توی این دوره زمونه، کی و کجا محو تماشای نگاه یه نفر میشیم؟؟

 

حسین بهرامی

فال حافظ گرفتم...

فال حافظ گرفتم میگه مشکلت فقط و فقط توی میکده حل میشه!

خب من الان چکار کنم واقعا؟؟؟

کجا برم؟

خدااااا

 

 

به کویِ میکده هر سالِکی که رَه دانست

دری دگر زدن اندیشهٔ تَبَه دانست

 

 

 

حسین بهرامی

 

ریشه...

سبز ماندن میان این همه ویرانی ریشه می‌خواهد...

 

 

 

 

 

 

حسین بهرامی

آدمیزاد...

نوشته بود

آدمیزاد

آرامشش رو

مدیون

خساست

توی اعتماد کردن

فرصت دادن

و از خودگذشتگی‌های الکیه...!!!

 

 

 

 

 

 

حسین بهرامی

مولانای جان...!

جمله مهمانند در عالم ولیک

 

 

کم کسی داند که او مهمان کیست!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

حسین بهرامی

گناه

چه دلپذیر است

این که گناهانمان پیدا نیستند !

وگرنه مجبور بودیم

هر روز خودمان را پاک بشوییم ...

شاید هم می بایست زیر باران زندگی می کردیم !

و باز دلپذیر و نیکوست

این که دروغ هایمان

شکل مان را دگرگون نمی کنند !

چون در این صورت حتی یک لحظه همدیگر را به یاد نمی آوردیم

و

تحمل نمی کردیم ...

 

گناه | فدریکو گارسیا لورکا

ترجمه از احمد شاملو

 

 

 

 

 

 

 

حسین بهرامی

 

 

 

تجربه شخصی!

بهتره که آدم تجارب تلخ زندگیشو قاب نکنه بزنه دیوار و مدام یادآوریشون کنه که چه روزهایی بهش گذشته!

باید اماده باشیم برای درک و البته پذیرش و رد شدن از اونها برای استفاده بهتر از آینده

 

 

 

 

 

حسین بهرامی

خلاقیت و بازاریابی

پیتر دراکر استاد بزرگ مدیریت بازاریابی جمله بسیار جالبی دارد:

 

در تجارت تنها دو چیز پولساز هستند

 

خلاقیت و بازاریابی

 

مابقی چیزها هزینه‌زا هستند

 

 

 

 

حسین بهرامی

اوج بگیر

اوج بگیر که ببینی

 

نه اینکه دیده بشی!!!

 

 

 

 

 

 

 

حسین بهرامی

ز کوی میکده...!

حافظ جان خیلی دوست دارم بفهمم که این صحنه را به چشم دیدی و تبدیل به شعرش کردی یا برات تعریف کردن که این اتفاق افتاده؟

در هر صورت اگر الان و در این دوره زندگی می‌کردی گفتن این بیت شعر برات عواقب خوبی در پی نداشت! خدا را شاکر باش که در این زمانه زندگی نمی‌کنی!!!

 

 

 

ز کوی میکده دوشش به دوش می‌بردند

 

 

امام شهر که سجاده می‌کشید به دوش

 

 

 

 

 

حسین بهرامی