“بیچاره آن استادی که شاگردش بهتر از او نشود ”

 

تصور کنید سرزمین و دنیایی را که در آن هیچ معلمی نباشد. هیچ کس در کار یادگرفتن و یاد دادن نباشد. بی شک در چنین جامعه ای، مردم همه سردرگم اند و مغموم و بی تفکر. هیچ کس به کار کسی کار ندارد، هیچ کس برای کسی غیر از خودش نگران نیست، هیچ کس نمی پرسد و پاسخی نمی گیرد. کم کم آدمیان هر آنچه را هم که می دانند، از یاد می برند؛ چون کسی نیست که به جمع آوری دانسته ها بپردازد، کسی نیست که در این راه، مردم را راهنمایی کند. پس از مدتی همه از هم فاصله می گیرند و به مرده های متحرک تبدیل می شوند؛ حتی هیچ انگیزه ای برای زندگی باقی نمی ماند. هیچ حرفی برای گفته شدن وجود نخواهد داشت. و چه بسا مردم تکلم را از یاد ببرند. و آن وقت تاریکی و ظلمت همه جا را فرا می گیرد .

لئوناردو داوینچی جمله قصاری دارد که از وقتی شنیدمش سعی کردم به خاطر بسپارم

“بیچاره آن استادی که شاگردش بهتر از او نشود ”

مدرسانی داشتم و داریم که با توجیه اینکه سالها دود چراغ خوردم تا به این لِم ها و راهکارها رسیدم چرا باید شُسته رُفته در اختیار شاگرد قرار بدم یا “فوت آخر کارو” گذاشتم واسه خودم، همچون ماری که دور گنج خودش حلقه زده حاضر نیستند تا بخاطر “هراس” از عقب افتادن از شاگرد، شاهد بهتر شدن آنها از خویش باشند .

با توجه  به اینکه  ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که اقتصاد به سمت اقتصاد دانش محور حرکت کرده .سازمان‌های کنونی، اهمیت‌ بیشتری جهت درک، انطباق‌پذیری در کسب و به کارگیری‌ دانش و اطلاعات روز به منظور بهبود عملیات و ارائه خدمات مطلوبتر به ارباب رجوعان‌ در کسب دانش از یکدیگر  پیشی گرفته‌اند.چنین سازمان‌هایی نیازمند به کارگیری سبک جدیدی از مدیریت به نام«مدیریت دانش» می‌باشند. در سازمان‌های دانشی،دانش به سادگی منتقل می‌شود و در اختیار تمامی کارمندان قرار می‌گیرد. زمانی که کارمندان به دانش اولیه سازمانی دسترسی پیدا می‌کنند،می‌توانند محیط خود را بشناسند و روش‌های جدید و بهتری را در اجرای کارها بیابند،با هم کار کنند، خلا دانش را جبران کنند،بهره‌وری را افزایش دهند،مشتریان را راضی کنند و نهایتا توان رقابت‌ مؤثر را کسب کنند.سازمان‌هایی که از طریق تحقیق و توسعه در جهت تولید دانش جدید اقدام می‌کنند نسبت به سازمان‌هایی که بر مبنای دانش دیگران عمل‌ می‌کنند،برتری دارند. در واقع با بررسی مدیریت دانش که از مباحث بروز تمامی سازمان هاست می توان به نقش مدیر جهت رشد و تعالی یک سازمان پی برد که با تبعیت و بهره گیری از دانش مدیریت ، جهت ارتقاء دانش آن مجموعه اقدام می نماید. درمبحث مدیریت دانش ،همه کارکنان تمامی تجربیات و علوم مرتبط با حرفه خود در یک واحد مشخص را به سایرین منتقل می کنند و در واقع انتقال اطلاعات دوسویه است و مدیر مجموعه هم می تواند از تجربه پرسنل یک واحد خاص یاد بگیرد ،وبا در نظر گرفتن آن تجربه و انتقال آن به سایر واحدها ،پیشبرد اهداف کلان شرکت را مسجل سازد. پس نقش مدیر همانند معلمی است که ریتم هماهنگ بین شاگردان در یادگیری فراگیر علوم پیشرفته را ایجاد کرده و با کشف استعدادهای برتر ،مدیران و کارکنان رشد یافته ای را به جامعه معرفی نمایند.

زندگان، از علم و دانش ناگزیرند؛ همان طور که از آفتاب و هوا. معلم، تولیت آستان دانش را برعهده دارد. او باید باشد تا راه و رسم در دست گرفتن چراغ دانستنی ها را بیاموزد؛ وگرنه دانش، به شمع خاموشی می ماند که هیچ کس طریق روشن کردنش را بلد نیست. شاید بی معلم، حتی خدا را هم از یاد ببریم.

ورق های دفتر من سیاه می شوند و گیسوان تو سپید

من قد می کشم تا تو نفس می کشی ...

هر روز

در تو پیامبری بامن سخن می گوید

که چشم هایش از بی خوابی سُرخ اند

آه !

در کلاس درس تو

حتی تخته سیاه روسفید شد

من هنوز شرمنده ...

چقدر خسته ات کردم ...

 

چکونه بلاکچین در ده سال آینده شیوه زندگی ما را تغییر خواهد داد؟ (قسمت دوم)

بلاک چین در حال تغییر جهان

در تونس، آموزش و تغذیه پا به پای هم پیش می‌روند. سال گذشته ۴۲۰،۰۰۰ نفر در نتیجه بیماری‌های منتقل‌شده از غذا جان خود را از دست دادند که بیشتر آنها ساکنان آفریقا و جنوب شرقی آسیا بودند. دلیل این امر وارد شدن مواد شیمیایی، باکتری‌ها، انگل‌ها، سموم طبیعی و نظایر آنها به زنجیره تأمین مواد غذایی است. استارتاپ «Devery.io» با همکاری وزارت آموزش و پرورش در حال پیاده‌سازی راه‌حلی مبتنی بر بلاک چین برای پیگیری وعده‌های غذایی در مدارس این کشورهاست. با این کار می‌توان به فراهم کردن غذاهای تازه و سالم برای دانش‌آموزان محروم و جلوگیری از توزیع مواد غذایی آلوده بین آنها کمک کرد. بنابراین می‌بینید که بهره‌گیری از بلاک چین در زنجیره تأمین بسیار آسان است. در این صورت هر گاه مشکلی در زنجیره تأمین مواد غذایی مشاهده شود، طرف‌های سوم می‌توانند برای متوقف کردن تولید مداخله کنند و جلوی انتشار بیشتر بیماری‌ها، مخصوصاً در بین جمعیت‌های حساس مانند نوجوانان و کودکان محروم را بگیرند.

بخش بهداشت هم از جمله بخش‌هایی است که شفافیت می‌تواند تأثیر بسیار زیادی روی آن داشته باشد. پزشکان و متخصصان می‌توانند در صورت لزوم به شکل مستقیم به تاریخچه پزشکی، بیماری‌های درمان شده افراد، روش‌های درمانی قبلی و فعلی آنها و تشخیص‌های مناسب دسترسی داشته باشند. همچنین شرکت‌های بیمه به اطلاعات کاملا به روز دسترسی خواهند داشت و به این ترتیب از تقلب‌هایی که به دلیل سناریوهای غیرمعمول، بیماری‌هایی که تشخیص آنها دشوار است یا بیماری‌هایی که فرد از قبل داشته، اتفاق می‌افتد جلوگیری به عمل می‌آید. با ادغام این فناوری به هوش مصنوعی، می‌توانیم به شیوه‌های کارامدتری در زمینه مقدار تجویز شده داروهای جدید و روش‌های درمانی نوین دست یابیم.

در حال حاضر تعدادی استارتاپِ مطابق با استانداردهای پزشکی جهانی وجود دارند که امکان ثبت خصوصی و غیرقابل دستکاری پرونده‌های پزشکی را فراهم می‌کنند و آن‌ها را در اختیار پزشکان و مراکز درمانی در سراسر جهان قرار می‌دهند. دو نمونه از این استارتاپ‌ها «دنتاکوین» (Dentacoin) و «هلث ویز» (Health Wizz) هستند که به نتایج مثبتی دست یافته‌اند و در حال هموار کردن راه برای رسیدن به استانداردهای بسیار بالاتر در زمینه مراقبت‌های بهداشتی هستند.

نوآوری محلی برای تغییرات جهانی

مانند هر تغییر اساسی دیگری، شکل جدید مدیریت ارزش نیز با چالش‌ها و موانع قانونی، نظارتی و فنی زیادی روبه‌رو است؛ از یافتن اطلاعات دقیق و تحلیلگران کاربلد گرفته تا فراهم کردن امکان خروج برای افرادی که نمی‌خواهند داده‌هایشان به دلیل محرمانگی ثبت و بررسی شود. البته باید سازوکارهای به منظور ردیابی و کنترل اطلاعات بسیار مهم در نظر گرفته شود، زیرا احتمال استفاده از این اطلاعات برای اهداف تروریستی و جنایی وجود دارد.

درست است که قبل از پذیرش جهانی بلاک چین در بخش‌های دیگر ابتدا باید با این چالش‌ها مقابله کرد، اما تغییرات در مدت کوتاهی اتفاق می‌افتد و ما به عنوان یک موجود اجتماعی، باید برای یک تغییر اساسی در نحوه نگرش جامعه که اعتماد را به عنوان یک ارزش مطلق در ازای کالا یا خدمات می‌داند آماده باشیم.

آیا برای تغییر آماده‌اید؟ بهتر است از همین حالا خودتان را حسابی آماده کنید!

چگونه بلاکچین در ده سال آینده شیوه زندگی مارا تغییر خواهد داد؟ (قسمت اول)

در سال ۱۹۷۳ وزارت دفاع آمریکا به دنبال راه‌حلی برای استقرار واحدهای نظامی، عملیاتی و اجرای اهدافش در هر جایی از کره زمین بود. به همین دلیل در اوایل دهه ۱۹۸۰، منظومه‌ای متشکل از ۲۴ ماهواره ایجاد کرد که امروزه ما آن را با عنوان سامانه موقعیت‌یاب جهانی یا جی‌پی‌اس (GPS) می‌شناسیم. ما از این سامانه در همه جا از اتومبیل‌ها گرفته تا تلفن‌های همراه و دستگاه‌های دیگر استفاده می‌کنیم. این فناوری که در گذشته برای حل یک مشکل نظامی طراحی شده بود، امروز در قرن بیست و یکم به یکی از جنبه‌های اساسی زندگی روزمره ما تبدیل شده است.

هنگامی که درباره فناوری بلاکچین صحبت می‌کنیم، اولین چیزی که به ذهن بسیاری از افراد خطور می‌کند بیت کوین است. بیت کوین اولین ارز دیجیتال جهان بود و یک دهه پیش، با نوآوری‌ها و کاربردهای جدیدی که به صنعت بانکداری و پرداخت‌ها ارائه کرد، دنیا را به شگفتی واداشت. در آن زمان بلاک جنسیس بیت کوبن با موفقیت استخراج شد و اولین کاربرد واقعی بلاک چین را دیدیم. با توجه به جهت‌گیری رسانه‌ها شاید فکر کنید که این فناوری صرفا برای معامله یا امور مالی به کار می‌رود؛ اما حقیقت این است که درست مانند جی‌پی‌اس، راه‌اندازی بلاک چین در حوزه ارزهای دیجیتال در آینده نزدیک می‌تواند به راه‌حلی فراگیر تبدیل شود و معضلات اساسی جامعه را حل کند. اما چگونه؟ مطلب زیر را که در وبسایت ibm  منتشر شده است بخوانید.

آیا بلاک چین قرار است در سیستم فعلی اخلال ایجاد کند؟

برای پاسخ به این سؤال قبل از هر چیز باید به این توجه کرد که هدف اصلی بلاک چین صرفاً حل مشکل اعتماد در زندگی اجتماعی ما بود. اعتماد به معنای اطمینان از رفتار شخص یا چیزی مطابق با اصول از پیش تعیین‌شده توسط قوانین موجود در مبادله کالاها، اطلاعات یا خدمات است. فناوری بلاک چین این اعتماد و شفافیت را برای ما به ارمغان آورده است.

بلاک چین و تمرکززدایی

زمانی که نوع بشر به زندگی اجتماعی روی آورد، اصول معامله بین قبایل بدوی به این صورت بود که افراد فقط باید به طرف مقابلشان اعتماد می‌کردند. پس از آنکه دادوستد کالاها کمی پیچیده‌تر شد، حالا نیاز به یک نهاد متمرکز (یک واسطه یا شخص ثالث) که بی‌طرفانه این معاملات را مشروعیت ببخشد کاملا حس می‌شد. سرانجام سیستم مدیریت پولی و صنعت بانکداری سنتی روی کار آمد. سیستم‌هایی که مدل کسب‌وکارشان قرن‌هاست دست‌نخورده باقی مانده است. این سناریو چنان در جامعه فعلی ما ریشه دوانده است که بدون وجود ارز، دولت یا بانک مرکزی به عنوان واسطه، نمی‌توانیم معاملات پولی خودمان را قانونی تلقی کنیم.

بیایید به دوران کودکی برگردیم. یادتان هست وقتی کودک بودیم و مثلا می‌خواستیم یک بسته آبنبات را بین دوستانمان تقسیم کنیم چه می‌کردیم؟ در آن زمان، همه کودکانی که در آنجا حضور داشتند به شکل شهودی تأیید می‌کردند که این آبنبات‌ها به شیوه‌ای سالم و منصفانه توزیع می‌شود. اعتماد ما در کودکی از دو اصل سرچشمه می‌گرفت: روشی که همه آن را قبول داشتیم یا صداقتی که در توزیع خوراکی‌ها نشان می‌دادیم.

در حقیقت همین شیوه تقسیم خوراکی‌ها در کودکی، یکی از مفاهیم اولیه بلاک چین را توصیف می‌کند که می‌تواند شیوه درک ما از دنیا را تغییر دهد، یک دفتر حسابداری توزیع شده که لجر نامیده می‌شود؛ یک دفتر کل قدرتمند و ضدتقلب که همه به آن دسترسی دارند و تغییرات در هر چیز باارزشی (و نه فقط تراکنش‌های پولی) را ثبت می‌کند.

بلاک چین با این دو ویژگی بسیار مهم، یعنی تمرکز زدایی و شفافیت، امکان رسیدگی بهتر به مسائل اجتماعی را فراهم می‌کند و راه‌های جدید و خلاقانه‌ای برای بررسی چالش‌ها در بخش آموزش، بهداشت و اطلاعات ارائه می‌دهد.

بلاک چین در حال تغییر جهان است

در کشورهای جهان سوم، می‌توان از این نوآوری‌ها برای تغییر نحوه تخصیص بودجه آموزش به مدارس و دوره‌های آموزش آنلاین امور مالیاتی استفاده کرد. مبلغ اختصاص داده شده ثابت نیست و بسته به میزان حضور در کلاس دانش‌آموزان یا دانشجویان تغییر می‌کند (به این ترتیب مدرسان و اساتید دانشگاه ترغیب می‌شوند از روش‌های نوآورانه و خلاقانه برای تشویق دانش‌آموزان به حضور در کلاس‌ها استفاده کنند). البته شرکت‌کنندگان در دوره‌های آموزش مقدماتی تنها ذی‌نفعان این فناوری نیستند؛ تأثیر این نوآوری‌ها بر آموزش‌های مقاطع بالاتر در سراسر جهان هم می‌تواند تحولی ایجاد کند که تا پیش از این در تاریخ بشریت دیده نشده است. بر اساس گزارش انجمن مدرسان بین‌المللی، اعطای مدرک دانشگاهی به مشکلی بزرگ در جهان تبدیل شده است. در سال ۲۰۱۶، دولت کنیا با همکاری آی بی ام (IBM) توانستند امکان صدور مدارک تحصیلی معتبر و جلوگیری از تقلب در این زمینه را برای دانشگاه‌ها فراهم کنند. فناوری بلاک چین با ایجاد چارچوبی در این حوزه به مؤسسات و کسب‌وکارهای مربوط به دوره‌های آموزش دانشگاهی کمک می‌کند تا بتوانند با اطمینان بیشتری به اعطای مدرک تحصیلی و ارزیابی نتایج بپردازند.

تفاوت بیت کوین و بلاکچین قسمت دوم

نحوه کارکرد بلاک چین

واژه بلاک چین، برگرفته از نحوه سازمان‌دهی اسناد و مدارک در این سیستم است؛ زنجیره‌ای از بلاک‌های به‌هم‌پیوسته که شامل داده‌ها و اسناد هستند.

به‌بیان خیلی ساده، یک بلاک در بلاک چین، بسته‌ای از داده‌هاست که فهرستی از اطلاعات تراکنش‌های اخیر را (در کنار برخی موارد دیگر) در بر می‌گیرد؛ درست مانند یک فهرست خرید چاپ‌شده روی کاغذ.

اما ویژگی خاص بلاک چین آن است که بلاک‌ها قابل‌تغییر نیستند (مانند قراردادن هر صفحه کاغذ چاپ‌شده، در یک جعبه مهروموم‌شده). همان‌‌طور که بلاک‌های جدید به بلاک چین اضافه می‌شوند، سابقه‌ای پیوسته‌ از بلاک‌های به‌هم‌مرتبط تشکیل می‌شود (مانند یک دفترکل فیزیکی و صفحات متعدد آن که سوابق را نگهداری می‌کند). آن‌چه تا اینجا گفتیم، یک تشبیه بسیار ساده بود اما فرایند واقعی بلاک چین بسیار پیچیده‌تر است.

با اضافه شدن هر بلاک جدید به بلاک چین، تغییر داده‌های ثبت‌شده در بلاک‌های قبلی بسیار سخت و هزینه‌بر خواهد شد

یکی از مهم‌ترین دلایل مقاومت بلاک چین در برابر تغییر، حذف یا اصلاح داده‌های ثبت‌شده، این است که بلاک‌ها با استفاده از یک مکانیسم رمزنگاری به یکدیگر مرتبط و ایمن می‌شوند. به این معنی که از داده‌های موجود در هر بلاک، یک خروجی رمزنگاری‌شده تولید و در بلاک بعد ذخیره می‌شود (چیزی شبیه به همان مکانیسم مورد‌استفاده در دفترکل‌های حسابداری).

بر‌اساس سازوکار رمزنگاری، هر بلاک جدید به بلاک‌قبلی خود مرتبط می‌شود زیرا خروجی رمزنگاری‌شده بلاک قبلی، در این بلاک ثبت شده است. زیبایی این چینش در آن است که با اضافه‌شدن هر بلاک جدید به بلاک چین، تغییر داده‌های آن عملاً غیرممکن می‌شود، زیرا بلاک‌ها با رمزنگاری ایمن می‌شوند و شکستن رمزنگاری و قوانین بسیار پرهزینه و دشوار است.

پس به‌طور خلاصه، یک بلاک چین، زنجیره‌ای از بلاک‌های داده به‌هم‌پیوسته‌ است که به‌ترتیب زمانی سازمان‌دهی شده و با اثبات رمزنگاری ایمن می‌شوند.

تفاوت بیت کوین و بلاکچین قسمت اول

 

اصطلاحات عمومی و تخصصی حوزه ارزهای دیجیتال، برای تازه‌واردان به این عرصه تا حدی گمراه‌کننده است. یکی از شایع‌ترین این موارد، درک نادرست از بلاکچین و بیت کوئن و تفاوت میان آن‌هاست. آیا این دو مفهوم هر دو یکی هستند؟ این دو چه تفاوتی با یکدیگر دارند و از چه جنبه‌هایی شبیه هستند؟ با مطالعه این مقاله به پاسخ این سؤالات می‌رسید.

برخی افراد هنگامی که می‌خواهند درباره فناوری بلاک چین صحبت کنند به بیت کوین اشاره می‌کنند. برخی دیگر هم به‌طور کلی هنگام صحبت از ارزهای دیجیتال، از بلاک چین نام می‌برند. در هر حال، این دو واژه را نمی‌توان به‌جای هم به کار برد؛ زیرا هر دو به مفاهیم متفاوت اما مرتبطی اشاره می‌کنند. بنابراین درک تفاوت این دو مفهوم برای افراد تازه‌کار بسیار مهم است.

در این مقاله می‌خواهیم مفاهیم کلی بلاک چین، بیت کوین، ارزهای دیجیتال و تفاوت میان آن‌ها را به زبان خیلی ساده بیان کنیم.

یک مقایسه خیلی ساده

 

بلاک چین یک فناوری است که اولین بار در بیت کوین مورد استفاده قرار گرفت و شبکه بیت کوین از آن استفاده می‌کند تا به هدف اصلی خود یعنی تمرکززدایی برسد.

در حقیقت بلاک چین یک فناوری برای ذخیره همیشگی اطلاعات است که ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز مانند بیت کوین از آن برای تأیید تراکنش‌ها به‌صورت غیرمتمرکز استفاده می‌کنند. این فناوری می‌تواند کاربردهای دیگری هم به‌جز ارز دیجیتال داشته باشد.

برای درک تفاوت بیت کوین و بلاک چین، می‌توانیم از تشبیهات بسیار ساده استفاده کنیم. لازم نیست راه دوری برویم؛ همه شما هر روز (و حتی همین الان) از اینترنت استفاده می‌کنید و درباره آن دانش نسبی دارید؛ پس از اینترنت شروع می‌کنیم:

اینترنت، فناوری ویژه‌ای برای اشتراک‌گذاری اطلاعات است.

موتورهای جستجو یکی از محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین راه‌های استفاده از فناوری اینترنت به شمار می‌روند.

وبسایت گوگل، یکی از معروف‌ترین و قدیمی‌ترین موتورهای جستجو است.

به همین ترتیب:

بلاک چین فناوری ویژه‌ای است که برای ثبت اطلاعات به‌صورت غیرمتمرکز به کار گرفته می‌شود.

ارزهای دیجیتال یکی از محبوب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین راه‌های استفاده از فناوری بلاک چین به شمار می‌روند.

بیت کوین به‌نوبه خود، اولین و شناخته‌شده‌ترین نمونه یک ارز دیجیتال است.

درست است که امروزه بسیاری از کاربران اینترنت تمام نیازهای اینترنتی خود را از طریق گوگل برآورده می‌کنند؛ اما هیچ‌گاه گوگل را با اینترنت اشتباه نمی‌گیریم و آن‌ها را به‌جای یکدیگر به کار نمی‌بریم. بنابراین اگرچه بیت کوین هم اولین و پرطرفدارترین نمونه کاربردی فناوری بلاک چین است، اما نباید این دو را با هم اشتباه گرفت.

مفهوم کلی بلاک چین

اغلب بلاک چین‌ها به‌عنوان یک دفترکل دیجیتالی توزیع شده و غیرمتمرکز طراحی شده‌اند. به بیانی ساده، بلاک چین یک دفتر کل دیجیتال است که نسخه الکترونیکی یک دفتر کل کاغذی محسوب می‌شود و وظیفه ثبت فهرستی از تراکنش‌ها را برعهده دارد. برای درک بهتر این مفهوم لازم است ابتدا با مفاهیم «دفتر‌کل»، «غیرمتمرکز» و «توزیع‌شده» بیشتر آشنا شویم. در ادامه، هر یک از این مفاهیم را به‌طور خلاصه توضیح خواهیم داد.

 

غیرمتمرکز بودن

واژه غیرمتمرکز به نحوه مدیریت دفترکل اشاره دارد. برای درک تفاوت میان بلاک چین و دفترکل‌های سنتی و متمرکز، اَشکال مرسوم دفترکل‌های متمرکز نظیر سوابق عمومی فروش مسکن، سوابق یک بانک از برداشت پول از خودپرداز و فهرست موارد فروش فروشگاه ای‌بی (eBay) را در نظر بگیرید. در هر کدام از این موارد، یک سازمان دفترکل را کنترل می‌کند؛ یک سازمان دولتی، یک بانک یا یک فروشگاه مانند ای‌بی.

مشکل دفترکل‌های متمرکز آن است که قابل‌تغییر هستند و یک نهاد مرکزی به‌راحتی می‌تواند آنها را دستکاری کند؛ زیرا قدرت تصمیم‌گیری برای شبکه و تمامی اطلاعات ثبت‌شده در آن، در انحصار یک نهاد خاص است. در مقابل، دفترکل غیرمتمرکز (که فناوری بلاک چین هم نوع خاصی از آن محسوب می‌شود)، غیرقابل‌دستکاری و تغییرناپذیر است؛ زیرا در این سیستم، قدرت تصمیم‌گیری در اختیار تمام اعضای شبکه است (و نه یک شخص یا نهاد خاص)؛ بنابراین هیچ قدرت مرکزی در آن وجود نخواهد داشت.

 

Blockchain and sustainable supply chains:

بلاک‌چین و زنجیره‌های تأمین پایدار:
‌بلاک‌چین‌ها بعنوان پایگاه‌های داده توزیع شده، تغییر ناپذیر، شفاف، و قابل اعتماد، که بوسیله یک جامعه به اشتراک گذاشته شدند، می‌توانند همچنین روی شبکه‌های زنجیره تأمین پایدار تأثیر بگذارند. ردیابی شرایط زیست محیطی و اجتماعی بالقوه که ممکن است نگرانی‌های زیست محیطی، سلامتی و ایمنی را تحمیل کند، یک تمرکز کاربردی مهم برای ‌بلاک‌چین است (آدامز، کیول، و پاری 2018). مثال‌های عملی وجود دارند. ‌بلاک‌چین که در چین برای بازار‌های دارایی کربن شکل گرفت به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا دارایی‌های کربن را بطور کارآمدتر مطابق با قانون کاهش انتشارات کربن در چین همراستا با با توافقنامه پاریس تولید کنند. یک زنجیره تأمین مبتنی بر ‌بلاک‌چین تضمین بهتری از حقوق انسانی و اقدامات کار منصفانه فراهم می‌کند. برای مثال، یک رکورد شفاف از تاریخ محصول تضمین می‌کند که اجناس خریداری شده توسط خریداران از منابعی تأمین و تولید می‌شوند که از نظر اخلاقی سالم هستند. قرارداد‌های هوشمند ممکن است بطور خاص قادر به وضع قوانین برای ردیابی و کنترل شرایط پایدار و سیاست تنظیمی‌ بطور خودکار و تقویت کردن یا اداره اصلاحات مناسب باشند. زنجیره‌های تأمین پایدار توجهات زیادی را در میان دانشگاهیان و کارورزان بدست آورد‌ه‌اند (فهیمنیا، سارکیس، و داورزنی 2015). نه تنها ابعاد کسب و کار زنجیره تأمین برای زنجیره‌های تأمین پایدار مهم است، بلکه توسعه توجه به ابعاد زیست محیطی و اجتماعی یک چشم‌انداز قابل تعمیم‌تر و خصمانه‌تر را در زنجیره تأمین تولید کرده است. ویژگی‌های امیدوار کننده تکنولوژی ‌بلاک‌چین ممکن است یک نوشدارو برای چنین پیچیدگی در معیار‌های ارزیابی سه‌گانه پایداری باشد: معیار‌های ارزیابی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی. در نتیجه، بدست آوردن و شناسایی مثال‌های زنجیره تأمین پایدار می‌توانند گستره کاربرد تکنولوژی بلاک‌چین را نشان دهند. تکنولوژی ‌بلاک‌چین می‌تواند از جمع‌آوری، ذخیره‌سازی، و مدیریت داده‌ها پشتیبانی کند. گشودگی، شفافیت، خنثی بودن، قابلیت اعتماد، و امنیت برای تمام عوامل زنجیره تأمین و سهامداران می‌تواند در این زمینه تکنولوژیکی وجود داشته باشد (آبیراتنه و منفرد 2016). صنعت غذا و نوشیدنی با فشار‌های پایداری زنجیره تأمین مواجه است. یک کاربرد جالب توجه در این زمینه، همبستگی سامانه بازشناسی با امواج رادیویی (RFID) و تکنولوژی ‌بلاک‌چین برای تجهیز کردن یک زنجیره تأمین غذا با سیستم قابلیت ردیابی برای ردیابی بلادرنگ غذا بر اساس قوانین تحلیل زیان و کنترل نقاط بحرانی (HACCP) است (تیان 2017). آن می‌تواند وقایع زنجیره تأمین را در بخش کشاورزی ثبت کند (استیپلز و همکاران 2017). بلاک‌چین می‌تواند به زنجیره‌های تأمین برای شناسایی تأمین کنندگان محصولات تقلبی کمک کند از آنجایی که تمام اطلاعات می‌توانند بوسیله عوامل مجاز ثبت شوند؛ این‌ها می‌توانند باعث آسیب جدی اجتماعی شوند.

 

Blockchain technology and its relationships to sustainable supply chain management Sara Saberi, Mahtab Kouhizadeh, Joseph Sarkis & Lejia Shen

 

 

آیین نامه 84 (بیمه حوادث)

 

آیین نامه شماره ۸۴

شورای‌عالی بیمه در اجرای ماده ۱۷ قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه‌گری، در جلسه مورخ ۱۳۹۲.۰۳.۲۲ «شرایط عمومی بیمه‌نامه حوادث اشخاص» را مشتمل بر ۲۰ ماده و ۹ تبصره به شرح ذیل تصویب نمود:

فصل اول- کلیات

ماده ۱- اساس قرارداد: این ‌بیمه‌نامه بر اساس قانون بیمه مصوب سال ۱۳۱۶ و پیشنهاد کتبی ‌بیمه‌گذار (که جزو غیرقابل‌ تفکیک ‌بیمه‌نامه است) بین ‌بیمه‌گر و ‌بیمه‌گذار تنظیم گردیده و مورد توافق طرفین است. آن قسمت از پیشنهاد کتبی ‌بیمه‌گذار که ‌بیمه‌گر قبول نکرده و قبل از صدور ‌بیمه‌نامه به ‌بیمه‌گذار اعلام کرده است جزو تعهدات ‌بیمه‌گر محسوب نمی‌‌گردد. در صورتی که ‌بیمه‌شده و ‌بیمه‌گذار شخص واحد نباشد بیمه‌گذار باید رضایت کتبی ‌بیمه‌شده و در مورد ‌بیمه‌شده‌ای که اهلیت قانونی نداشته باشد موافقت ولی یا قیم او را به بیمه‌گر ارایه نماید و گرنه ‌بیمه‌نامه باطل است.

ماده ۲- تعاریف و اصطلاحات: تعاریف و اصطلاحات مذکور در این بیمه نامه صرف نظر از هر مفهوم دیگری که داشته باشد، با این مفاهیم استفاده شده‌اند.

۱- ‌بیمه‌گر: ‌بیمه‌گر شرکت بیمه‌ای است که مشخصات آن در ‌بیمه‌نامه درج گردیده است و جبران خسارت و یا پرداخت غرامت ناشی از حوادث تعیین‌شده را طبق شرایط مقرر در این ‌بیمه‌نامه به عهده ‌می‌گیرد.

۲- ‌بیمه‌گذار: ‌بیمه‌گذار شخص حقیقی یا حقوقی است که مشخصات وی در ‌بیمه‌نامه درج گردیده و موظف به پرداخت ‌حق‌بیمه و انجام سایر وظایف تعیین‌شده در بیمه‌نامه می‌باشد.

۳- ‌بیمه‌شده: ‌بیمه‌شده شخصی است که مشخصات وی در ‌بیمه‌نامه درج شده است و بیمه‌گر متعهد به پرداخت خسارت و یا غرامت بدنی او به علت تحقق خطرات مشمول این ‌بیمه‌نامه است‌.

۴- ذی‌نفع: ذی‌نفع شخص یا اشخاص حقیقی یا حقوقی هستند که مشخصات آنان در ‌بیمه‌نامه درج گردیده است و خسارت و یا غرامت مربوط به ‌بیمه‌نامه به آنها پرداخت می‌شود. در صورتی‌که ذی‌نفع در بیمه‌نامه تعیین نشده باشد غرامت به بیمه‌شده و در صورت فوت بیمه‌شده، غرامت به نسبت سهم‌الارث، به وراث قانونی بیمه‌شده پرداخت می‌گردد.

۵- ‌حق‌بیمه: ‌حق‌بیمه وجهی است که ‌بیمه‌گذار موظف است طبق شرایط خصوصی بیمه‌نامه به ‌بیمه‌گر بپردازد.

۶- سرمایه بیمه و یا غرامت بیمه: سرمایه بیمه و یا غرامت بیمه وجهی است که ‌بیمه‌گر متعهد ‌می‌گردد در صورت تحقق خطر یا خطرات مشمول بیمه طبق شرایط ‌بیمه‌نامه به ذی‌نفع بپردازد.

۷- حادثه: حادثه موضوع این بیمه، هر واقعه ناگهانی ناشی از عامل خارجی است که بدون قصد و اراده ‌بیمه‌شده در مدت بیمه رخ دهد و منجر به جرح، نقص عضو، از کارافتادگی و یا فوت ‌بیمه‌شده گردد.

۸- نقص عضو یا از کارافتادگی دائم (کلی یا جزیی): منظور از نقص‌عضو یا ازکارافتادگی دائم (کلی یا جزیی) قطع، تغییر شکل و یا از دست دادن توانایی انجام کار عضوی از اعضای بدن است که به علت حادثه تحت پوشش بیمه‌نامه به وجود آید و حداکثر تا دو سال بعد از وقوع حادثه، بروز نماید و وضعیت دائم و قطعی داشته باشد.

۹- مدت ‌بیمه: جز در مواردی که در بیمه‌نامه به نحو دیگری توافق شده باشد مدت این بیمه‌نامه یک سال شمسی است و تاریخ شروع و انقضای آن در شرایط خصوصی بیمه‌نامه مشخص می‌گردد.

ماده ۳- خطرات بیمه‌شده: تأمین ‌غرامت مورد تعهد از سوی بیمه‌گر با رعایت استثنائات و محدودیت‌های مندرج در ‌بیمه‌نامه، شامل تحقق خطر (حادثه) موضوع بند ۷ ماده ۲ این ‌بیمه‌نامه ‌است. همچنین خسارت یا غرامت ناشی از موارد زیر جزو تعهدات ‌بیمه‌گر محسوب ‌می‌شود:

الف– غرق‌شدن، مسمومیت، تاثیر گاز، بخار و یا مواد خورنده مانند اسید.

ب- ابتلا به ‌هاری، کزاز، سیاه‌زخم و گزیدگی.

ج- دفاع مشروع ‌بیمه‌شده.

د- اقدام برای نجات اشخاص و اموال از خطر و حادثه.

  فصل دوم- وظایف و تعهدات بیمه‌گذار

ماده ۴- اصل حسن نیت: ‌بیمه‌گذار و ‌بیمه‌شده مکلف‌اند با رعایت دقت و صداقت در پاسخ به پرسش‌های ‌بیمه‌گر کلیه اطلاعات راجع به موضوع بیمه را در اختیار ‌بیمه‌گر قرار دهند. اگر ‌بیمه‌گذار و ‌بیمه‌شده در پاسخ به پرسش ‌بیمه‌گر عمداً از اظهار مطلبی خودداری نمایند و یا عمداً بر خلاف واقع اظهار بنمایند، ‌بیمه‌نامه باطل و بی‌اثر خواهد بود ولو مطلبی که کتمان شده یا برخلاف واقع اظهار شده، هیچ‌گونه تاثیری در وقوع حادثه نداشته باشد. در این صورت نه فقط وجوه پرداختی ‌بیمه‌گذار مسترد نخواهد شد بلکه ‌بیمه‌گر ‌می‌تواند مانده ‌حق‌بیمه را نیز مطالبه نماید. همچنین چنانچه بیمه‌گذار در طول مدت اعتبار بیمه‌نامه و یا هنگام بروز خسارت به عمد از اظهار مطالبی که موثر بر تعهدات بیمه‌گر و وظایف بیمه‌گذار باشد خودداری نماید به منزله عدم رعایت اصل حسن نیت خواهد بود. اگر خودداری از اظهار مطالبی یا اظهارات خلاف واقع از روی عمد نباشد عقد بیمه باطل نمی‌شود. در این صورت هرگاه مطلب اظهار نشده یا اظهار خلاف واقع قبل از وقوع حادثه معلوم شود بیمه‌گر حق دارد یا اضافه حق‌بیمه را از بیمه‌گذار در صورت رضایت او دریافت داشته قرارداد را ابقا کند و یا قرارداد بیمه را فسخ کند- در صورت فسخ، بیمه‌گر باید مراتب را به وسیله نامه سفارشی به بیمه‌گذار اطلاع دهد. اثر فسخ ده روز پس از دریافت نامه سفارشی توسط بیمه‌گذار شروع می‌شود و بیمه‌گر باید اضافه حق‌بیمه دریافتی تا تاریخ فسخ را به بیمه‌گذار مسترد دارد. در صورتی که مطلب اظهار نشده یا اظهار خلاف واقع بعد از وقوع حادثه معلوم شود خسارت به نسبت حق بیمه پرداختی و حق‌بیمه‌ای که بایستی در صورت اظهار خطر به طور کامل و واقع پرداخته شده باشد تقلیل خواهد یافت.

تبصره- در قراردادهای گروهی در صورتیکه هر یک از بیمه‌شدگان اظهارات خلاف واقع عمدی داشته باشند بیمه‌نامه نسبت به وی باطل خواهد شد.

ماده ۵– پرداخت ‌حق‌بیمه: بیمه‌نامه با تقاضای بیمه‌گذار و قبول بیمه‌گر صادر می‌شود ولی شروع پوشش بیمه‌ای و اجرای تعهدات بیمه‌گر منوط به پرداخت حق‌بیمه به ترتیبی است که در بیمه‌نامه پیش‌بینی شده است. چنانچه پرداخت حق‌بیمه به صورت قسطی باشد و بیمه‌گذار هر یک از اقساط موعد رسیده را به هر دلیل پرداخت نکند بیمه‌گر می‌تواند بیمه‌نامه را با رعایت ماده ۱۲ این آیین‌نامه فسخ نماید. چنانچه بیمه‌گر بیمه‌نامه را فسخ نکرده باشد در صورت وقوع حادثه، خسارت را به نسبت حق‌بیمه پرداخت‌شده به حق‌بیمه‌ای که تا زمان وقوع حادثه باید پرداخت می‌شد پرداخت خواهد کرد مگر آنکه در شرایط خصوصی بیمه‌نامه ضوابط دیگری درج شده باشد.

ماده ۶– تغییر خطر: هر گاه در مدت ‌بیمه، در شغل یا فعالیت‌های ‌بیمه‌شده تغییری بوجود آید ‌بیمه‌شده یا ‌بیمه‌گذار موظفند حداکثر ظرف ده روز ‌بیمه‌گر را آگاه سازند. در صورت تغییر خطر، ‌بیمه‌گر ‌حق‌بیمه متناسب با خطر را برای مدت باقی‌مانده پیشنهاد ‌می‌نماید. در صورتی که طرفین نتوانند دربارة میزان ‌حق‌بیمه تعدیل‌شده توافق نمایند هر یک از طرفین می‌تواند حداکثر ظرف ده روز  ‌بیمه‌نامه را فسخ نماید. در صورت عدم اعلام تشدید خطر به بیمه‌گر و وقوع حادثه، غرامت با اعمال قاعده نسبی حق‌بیمه پرداخت خواهد شد. 

ماده ۷- وظایف ‌بیمه‌شده، ‌بیمه‌گذار و ذی‌نفع در صورت وقوع حادثه:

الف- به محض وقوع حادثه غیر از فوت، ‌بیمه‌شده موظف است به پزشک مراجعه و دستورهای وی را رعایت نماید و ‌بیمه‌شده یا ‌بیمه‌گذار موظفند حداکثر ظرف پانزده روز بعد از وقوع حادثه، مراتب را کتباً به اطلاع ‌بیمه‌گر برسانند.

ب- در صورت فوت ‌بیمه‌شده، ‌بیمه‌گذار و یا ذی‌نفع باید در اسرع وقت و حداکثر ظرف سی روز از تاریخ اطلاع از فوت بیمه‌شده مراتب را کتباً به اطلاع ‌بیمه‌گر برسانند.

ج- بر حسب مورد ‌بیمه‌گذار، ‌بیمه‌شده و یا ذی‌نفع باید مدارک لازم را به ‌بیمه‌گر تسلیم نمایند و به سئوالات او در رابطه با حادثه از روی صداقت پاسخ دهند.

د- بیمه‌گذار، ‌بیمه‌شده و یا ذی‌نفع ملزم به قبول هرگونه تحقیقات و یا معاینه پزشکی که هزینه آن بر عهده ‌بیمه‌گر است، هستند.

تبصره- در صورتی که ‌بیمه‌گذار، ‌بیمه‌شده و یا ذی‌نفع تکالیف مقرر در این ماده را انجام ندهند ‌بیمه‌گر ‌می‌تواند به نسبت تاثیر قصور در افزایش خسارت، خسارت قابل پرداخت را کاهش دهد مگر اینکه ثابت نمایند به علت خارج از اراده خود قادر به انجام تکالیف نبوده است.

  فصل سوم- وظایف و تعهدات بیمه‌گر

ماده ۸– خسارات مورد تعهد: این ‌بیمه‌نامه، غرامت فوت، نقص عضو یا از کارافتادگی دائم (کلی یا جزئی) را که بطور مستقیم ناشی از موارد مذکور در ماده ۳  این شرایط عمومی باشد تأمین ‌می‌نماید. در صورت توافق طرفین  و پرداخت ‌حق‌بیمه مربوط، هزینه پزشکی و غرامت روزانه ناشی از حوادث و سایر پوشش‌های اضافی نیز قابل تأمین است.

تبصره- شرکت بیمه مجاز است که در صورت تمایل بیمه‌گذار، خطرات فوت و از کارافتادگی و نقص عضو کامل و دائم (کلی یا جزئی) را به صورت مجزا ارائه نماید.

ماده ۹- مهلت پرداخت خسارت: بیمه‌گر باید بعد از دریافت کلیه مدارک مربوط به خسارت، حداکثر ظرف مدت ۳۰ روز، مدارک را بررسی و نتیجه را اعلام نماید و در صورت احراز عدم استحقاق دریافت خسارت مراتب را همراه با ذکر دلایل به طور مکتوب به بیمه‌گذار یا ذی‌نفع اعلام نماید و در صورت قبول خسارت، آن را پرداخت نماید. در مواردی که پرداخت خسارت پس از تکمیل مدارک مثبته از سوی بیمه‌گر به تاخیر می‌افتد، طبق حکم ماده ۵۲۲ آیین دادرسی مدنی عمل می‌شود.

ماده ۱۰– تعیین میزان غرامت بیمه

۱- غرامت فوت

در صورتی که ‌بیمه‌شده به علت وقوع یکی از خطرات مشمول این ‌بیمه‌نامه فوت کند ‌بیمه‌گر متعهد است سرمایه بیمه را طبق شرایط این ‌بیمه‌نامه و الحاقیه آن و یا هرگونه توافق کتبی دیگر به ذی‌نفع بپردازد.

۲- غرامت نقص عضو و یا ازکارافتادگی دائم (کلی و جزئی )

در صورتی که ‌بیمه‌شده به علت وقوع یکی از خطرات مشمول بیمه دچار نقص عضو و یا از کارافتادگی دائم شود ‌بیمه‌گر متعهد است غرامت مربوطه را طبق شرایط این ‌بیمه‌نامه و ضمائم آن و جدول نقص عضو به شرح ذیل بپردازد.

الف - نقص عضو و از کارافتادگی دائم کلی:

موارد زیر نقص عضو و از کارافتادگی دائم کلی محسوب می‌شود و غرامت این موارد معادل صددرصد سرمایه بیمه‌شده خواهد بود.

۱-  نابینایی کامل و دائم هر دو چشم.

۲- از کارافتادگی دائم و کامل یا قطع دو دست، حداقل از مچ.

۳- از کارافتادگی دائم و کامل یا قطع دو پا، حداقل از مچ.

۴- از کارافتادگی دائم و کامل یا قطع یک دست و یک پا، حداقل از مچ.

۵- از دست دادن هر دو پنجه‌ها.

۶- قطع کامل نخاع.

۷- ناشنوایی کامل و دائم هر دو گوش.

۸- برداشتن فک پایین.

ب– موارد زیر نقص عضو و ازکارافتادگی دائم و جزیی محسوب می‌شود و غرامت این موارد معادل درصدی از سرمایه بیمه نقص عضو و از کارافتادگی است.   

                                                                                                                                     ( ارقام به درصد)

۸۰	از دست دادن قدرت و توانایی حرف زدن (لالی ) اعم از کارافتادگی دائم و کامل حنجره یا قطع زبان			۱
۷۰	از کارافتادگی دائم و کامل یا قطع یک دست از بازو			۲
۶۰	از کارافتادگی دائم و کامل یا قطع یک دست از ساعد			۳
۵۵	از کارافتادگی دائم و کامل یا قطع یک دست از مچ			۴
۵۰	از کارافتادگی دائم و کامل یا قطع کامل انگشتان هر دست			۵
۳۶	انگشت شست			۱/۵
۲۴	بند اول شست			۲/۵
۲۵	سبابه			۳/۵
۱۲	بند اول سبابه			۴/۵
۲۰	بند اول و دوم سبابه			۵/۵
۱۵	هر یک از دو انگشت میانه			۶/۵
۱۰	انگشت کوچک			۷/۵
در هر حال حداکثر تعهد ‌بیمه‌گر بابت مجموع نقص عضو انگشتان هر دست از ۵۰ درصد سرمایه بیمه شده تجاوز نخواهد کرد و در صورتی که مجموع انگشتان هر دو دست قطع و یا ازکارافتاده دائم گردد حداکثر معادل ۸۰ درصد سرمایه بیمه قابل پرداخت خواهد بود.
۲۸		فقدان دندان‌ها حداکثر	۶
۷۰		از کارافتادگی دائم و کامل یا قطع یک پا از مفصل ران	۷
۶۰		از کارافتادگی دائم و کامل یا قطع یک پا از ساق	۸
۵۵		از کارافتادگی دائم و کامل یا قطع یک پا از مچ	۹
۳۰		از کارافتادگی دائم و کامل یا قطع انگشتان پا	۱۰
۱۰		شست پا	۱/۱۰
۵		هر یک از سایر انگشتان	۲/۱۰
۵۰		نابینا شدن یک چشم (در صورتی که ‌بیمه‌شده قبل از حادثه از بینایی کامل یک چشم محروم بوده باشد درصد نقص عضو نابینا شدن چشم دیگر۸۰ درصد خواهد بود.)	۱۱
۳۵		ازدست دادن شنوایی یک گوش (در صورتی که ‌بیمه‌شده قبل ازوقوع حادثه مشمول بیمه از شنوایی کامل یک گوش محروم بوده باشد درصد نقص عضو ناشنوا شدن گوش دیگر ۶۵ درصد خواهد بود.)	۱۲
۱۰		از دست دادن لاله گوش	۱۳
۱۵		از دست دادن حس بویایی	۱۴
۱۵		از دست دادن حس چشایی	۱۵
غرامت نقص عضو سایر اعضای سر (جمجمه ) و صورت از حداکثر۴۰ درصد سرمایه بیمه تجاوز نخواهدکرد.			۱۶
۳۰		یک کلیه	۱۷
۷		طحال	۱۸
۵		بیضه	۱۹
سایر اعضای داخل بدن به تشخیص پزشک معتمد ‌بیمه‌گر			۲۰

پ- در موارد غیر از بندهای الف و ب فوق، نقص عضو و ازکارافتادگی دائم اعم از کلی یا جزیی و همچنین میزان غرامت مربوط با نظر پزشک معتمد ‌بیمه‌گر تعیین ‌می‌گردد.

تبصره- بیمه مرکزی می‌تواند با بررسی تخصصی لازم، جدول نقص عضو و ازکارافتادگی دائم و جزیی را اصلاح یا تکمیل نماید.

فصل چهارم- خسارتهای خارج از تعهدات بیمه‌گر

ماده ۱۱- موارد زیر و یا تحقق خطر ناشی از آن از شمول تعهدات ‌بیمه‌گر خارج است:

الف- خودکشی و یا اقدام به آن.

ب- صدمات بدنی که ‌بیمه‌شده عمداً موجب آن ‌شود.

ج- مستی و یا استعمال هرگونه مواد مخدر و روان گردان.

د- استفاده از داروهای کاهنده هوشیاری و خواب‌آور بدون تجویز پزشک.

هـ - ارتکاب ‌بیمه‌شده به اعمال مجرمانه اعم از مباشرت، مشارکت و یا معاونت در آن.

و- هر نوع دیسک و یا فتق ‌بیمه‌شده.

ز– بیماری و ابتلا به جنون ‌بیمه‌شده مگر آن که ابتلا به جنون ناشی از تحقق خطر موضوع این بیمه باشد.

ح- فوت ‌بیمه‌شده به علت حادثه ناشی از عمد ذی‌نفع (اعم از مباشرت، مشارکت و یا معاونت). در این صورت ‌بیمه‌گر فقط متعهد به پرداخت سهم سایر افراد ذی‌نفع در سرمایه بیمه خواهد بود.

ط- جنگ (به جز انفجار و یا عملکرد ادوات نظامی که بعد از جنگ بجا مانده است)، شورش، انقلاب، بلوا، اعتصاب، قیام، آشوب، کودتا و اقدامات احتیاطی مقامات نظامی و انتظامی.

ی- زمین لرزه، آتش‌فشان و فعل و انفعالات هسته‌ای.

ک- ورزش‌های رزمی و حرفه‌ای، شکار، سوارکاری، قایق‌رانی، هدایت موتورسیکلت، هدایت و یا سرنشینی هواپیمای آموزشی، اکتشافی و غیرتجاری، هدایت و یا سرنشینی اتومبیل کورسی (مسابقه‌ای)، هدایت و یا سرنشینی هلیکوپتر، غواصی، پرش با چتر نجات و هدایت کایت یا سایر وسائل پرواز بدون موتور.

تبصره ۱– خطرات مندرج دربندهای ط، ی و ک با موافقت کتبی ‌بیمه‌گر و اخذ ‌حق‌بیمه مربوطه قابل پوشش است و برای پوشش بند ط رعایت موارد زیر ضروری است:

۱- بیمه‌شده نباید در تحقق خطر بیمه‌شده مشارکت داشته باشد.

۲- بیمه‌گر می‌تواند با ارسال اخطار کتبی ۱۰ روزه پوشش بیمه‌ای موضوع بند مذکور را لغو نماید.

تبصره۲- مؤسسات بیمه می‌توانند با اخذ موافقت قبلی از بیمه مرکزی خطرات اضافی دیگری را ‌بیمه نمایند.

 

فصل پنجم- فسخ و انفساخ بیمه نامه

ماده ۱۲– موارد فسخ ‌بیمه‌نامه: در موارد زیر هر یک از طرفین بیمه‌نامه می‌توانند بیمه‌نامه را فسخ نماید:

الف- موارد فسخ از طرف ‌بیمه‌گر:

‌بیمه‌گر در موارد زیر ‌می‌تواند ‌بیمه‌نامه را فسخ نماید. در این صورت حق‌بیمه مدت اعتبار بیمه‌نامه  به صورت روز‌شمار محاسبه خواهد شد.

۱- عدم پرداخت تمام یا قسمتی از ‌حق‌بیمه و یا اقساط آن در موعد یا مواعد معین.

۲- هرگاه ‌بیمه‌گذار سهوا و یا بدون سوءنیت مطالبی را اظهار نماید و یا از اظهار مطالبی خودداری کند به نحوی که در نظر ‌بیمه‌گر موضوع خطر را تغییر داده و یا از اهمیت آن بکاهد.

۳- در صورت تشدید خطر موضوع ماده ۶ این شرایط و عدم موافقت بیمه‌گذار با تعدیل حق‌بیمه و یا تغییر وضعیت ‌بیمه‌شده به نحوی که اگر وضعیت مزبور قبل از قرارداد بود ‌بیمه‌گر حاضر به انعقاد قرارداد با شرایط مذکور در قرارداد فعلی نمی‌شد.

تبصره– در صورتی که ‌بیمه‌گر بخواهد ‌بیمه‌نامه را فسخ نماید موظف است موضوع را به وسیله نامه سفارشی به بیمه‌گذار اطلاع دهد. در این صورت، ده روز پس از دریافت نامه سفارشی توسط بیمه‌گذار ‌بیمه‌نامه فسخ‌شده تلقی ‌می‌گردد.

ب-  موارد فسخ از طرف ‌بیمه‌گذار:

بیمه‌گذار می‌تواند بیمه‌نامه را فسخ نماید در این‌صورت بیمه‌گر حق‌بیمه تا زمان فسخ را براساس تعرفه کوتاه‌مدت محاسبه می‌نماید. مگر در مواردی که فسخ توسط بیمه‌گذار مستند به یکی از دلایل زیر باشد که در این‌صورت حق‌بیمه تا زمان فسخ به طور روز شمار محاسبه خواهد شد:

۱- انتقال پرتفوی بیمه‌گر.

۲- کاهش خطر موضوع بیمه و عدم موافقت بیمه‌گر با تعدیل حق‌بیمه.

تبصره- ‌بیمه‌گذار ‌می‌تواند با تسلیم درخواست کتبی به ‌بیمه‌گر تقاضای فسخ ‌بیمه‌نامه را بنماید. در این صورت از تاریخ تسلیم درخواست مزبور به ‌بیمه‌گر، ‌بیمه‌نامه فسخ‌شده محسوب می‌شود. چنانچه در درخواست ‌بیمه‌گذار تاریخ مشخصی برای فسخ تعیین شده باشد اثر فسخ از تاریخ اخیر خواهد بود.

ماده ۱۳– موارد انفساخ ‌بیمه‌نامه: در صورت فوت ‌بیمه‌شده به علت تحقق خطری که تحت پوشش این ‌بیمه‌نامه نباشد ‌بیمه‌نامه از زمان فوت ‌بیمه‌شده منفسخ ‌می‌گردد. در موارد انفساخ، ‌حق‌بیمه مدت منقضی شده براساس تعرفه روزشمار محاسبه می‌شود.

تبصره- در قراردادهای گروهی پوشش بیمه‌نامه فقط برای بیمه شده متوفی لغو خواهد شد.

 فصل ششم- سایر موارد

ماده ۱۴– کتبی بودن اظهارات: هرگونه پیشنهاد و اظهار ‌بیمه‌گذار و ‌بیمه‌گر در رابطه با ‌بیمه‌نامه باید به طورکتبی با رعایت مقررات مربوط به آخرین نشانی اعلام‌شده به طرف مقابل اعلام گردد.

ماده ۱۵- در موارد خاص، شرکت بیمه می‌تواند با اخذ مجوز از بیمه مرکزی، سرمایه نقص عضو جزیی یک یا چند عضو را به صورت دیگری تعیین نماید.

ماده ۱۶- در همه موارد، تشخیص نقص عضو و ازکارافتادگی دائم کلی و یا دائم جزیی و همچنین حداکثر میزان آن با رعایت جدول ذیربط یا پزشک معتمد ‌بیمه‌گر ‌می‌باشد و مجموع سرمایه‌های هر یک از موارد مذکور در مدت بیمه بابت فوت، نقص عضو و ازکارافتادگی دائم (کلی یا جزیی) موضوع این ‌بیمه‌نامه نمی‌‌تواند از مجموع سرمایه بیمه هریک از پوشش های مذکور تجاوز نماید.

ماده ۱۷- نحوه حل و فصل اختلاف: طرفین قرارداد باید اختلاف خود را تا حد امکان از طریق مذاکره حل و فصل نمایند. اگر اختلاف از طریق مذاکره حل و فصل نشد می‌توانند از طریق داوری یا مراجعه به دادگاه موضوع را حل و فصل کنند. در صورت انتخاب روش داوری، طرفین قرارداد می‌توانند یک نفر داور مرضی‌الطرفین را انتخاب کنند. در صورت عدم توافق برای انتخاب داور مرضی‌الطرفین، هر یک از طرفین باید داور انتخابی خود را به صورت کتبی به طرف دیگر معرفی ‌کند. داوران منتخب، داور سومی را به عنوان سرداور انتخاب و پس از رسیدگی به موضوع اختلاف، با اکثریت آرا اقدام به صدور رأی می‌کنند. در صورتی که هریک از طرفین تا ۳۰ روز بعد از معرفی داور طرف مقابل، داور منتخب خود را معرفی نکند و یا داوران منتخب، برای انتخاب سرداور به توافق نرسند هر یک از طرفین می‌تواند حسب مورد تعیین داور یا سرداور را از دادگاه صالح خواستار شود. هر یک از طرفین در شروع رسیدگی، حق‌الزحمه داور انتخابی خود و نصف حق‌الزحمه سرداور را می‌پردازد و در خاتمه، همه هزینه‌های داوری بر عهده طرفی خواهد بود که رأی علیه او صادر می‌شود.

ماده ۱۸- مدت بیمه یک سال است و ‌حق‌بیمة ‌بیمه‌نامه‌هایی که مدت آنها کمتر از یک سال باشد به صورت زیر تعیین می‌شود:

مدت اعتبار	حق بیمه بر مبنای حق بیمه یکساله
تا ۵ روز	۵ درصد حق بیمه سالانه
از ۶ روز تا ۱۵ روز	۱۰ درصد حق بیمه سالانه
از ۱۶ روز تا ۳۰ روز	۲۰ درصد حق بیمه سالانه
از ۳۱ روز تا ۶۰ روز	۳۰ درصد حق بیمه سالانه
از ۶۱ روز تا ۹۰ روز	۴۰ درصد حق بیمه سالانه
از ۹۱ روز تا ۱۲۰ روز	۵۰ درصد حق بیمه سالانه
از ۱۲۱ روز تا ۱۵۰ روز	۶۰ درصد حق بیمه سالانه
از ۱۵۱ روز تا ۱۸۰ روز	۷۰ درصد حق بیمه سالانه
از ۱۸۱ روز تا ۲۷۰ روز	۸۵ درصد حق بیمه سالانه
از ۲۷۰ روز به بالا	۱۰۰ درصد حق بیمه سالانه

ماده ۱۹- پوشش‌های این بیمه‌نامه برای حوادث داخل و خارج قلمرو جمهوری اسلامی ایران است مگر آنکه به صورت دیگری توافق شده باشد.

ماده ۲۰- این آیین‌نامه از تاریخ ۰۱/۰۵/۱۳۹۲ جایگزین آیین‌نامه‌های شماره ۲۳ و ۲۴ (شرایط عمومی و تعرفه بیمه حوادث انفرادی) مصوب شورای عالی بیمه خواهد شد و لازم الاجرا خواهد بود.

شرایط اختصاصی بیمه هزینه پزشکی ناشی از حادثه

‌ضمیمه بیمه‌نامه حوادث اشخاص

 ماده ۱- هزینه‌های پزشکی عبارت است از هزینه‌هایی که ‌بیمه‌شده یا بیمه‌گذار به علت تحقق خطرات موضوع  ‌بیمه‌نامه، بابت دریافت خدمات درمانی پرداخت می نماید.

ماده ۲- هزینه پزشکی قابل پرداخت توسط ‌بیمه‌گر عبارت است از مبلغ مندرج در صورت‌حساب درمانی مربوطه و یا حداکثر هزینه پزشکی مورد تعهد ‌بیمه‌گر هر کدام که کمتر باشد. مشروط بر آنکه حداکثر ظرف مدت ۶۰ روز پس از پرداخت هزینه، صورتحساب آن به بیمه‌گر تسلیم شده باشد و با رعایت شرایط زیر پرداخت می‌شود:

۱-  درمان بیمه شده باید حداکثر ظرف دو سال از پایان مدت بیمه شروع شده باشد.

۲- حداکثر هزینه پزشکی مورد تعهد ‌بیمه‌گر برای هر حادثه معادل بیست درصد سرمایه فوت یا نقص عضو کامل و دائم (هر کدام بیشتر باشد) خواهد بود.

ماده ۳- مجموعه حوادثی که در هفت روز متوالی اتفاق ‌افتد یک حادثه محسوب ‌می‌گردد.

ماده ۴- بیمه‌گر ‌می‌تواند اسناد و مدارک پزشکی ‌بیمه‌شده را بررسی و در مورد چگونگی درمان و معالجه ‌بیمه‌شده تحقیق نماید.

ماده ۵- هزینه انتقال ‌بیمه‌شده به منظور معالجه در مواردی که طبق تشخیص پزشک معالج جنبه اورژانس داشته و یا امکان معالجه وی در محل وقوع حادثه نباشد جزء هزینه‌های پزشکی محسوب شده و قابل پرداخت است.

 شرایط اختصاصی بیمه غرامت روزانه عمومی ناشی از حادثه

‌ضمیمه بیمه‌نامه حوادث اشخاص

ماده ۱- تعاریف

۱-  از کارافتادگی موقت به مفهوم از دست دادن موقت توانایی جسمی و یا روانی ‌بیمه‌شده است که در اثر تحقق خطر موضوع بیمه به تشخیص پزشک معالج و به تایید پزشک معتمد بیمه‌گر، ‌بیمه‌شده را از انجام وظایف شغلی باز ‌می‌دارد اعم از اینکه بستری شده باشد یا نباشد.

۲-  غرامت روزانه عمومی عبارت است از مبلغی که در ایام از کارافتادگی موقت ‌بیمه‌شده به علت تحقق خطر موضوع بیمه به وی پرداخت ‌می‌گردد.

ماده ۲- تعهد ‌بیمه‌گر

تعهد ‌بیمه‌گر برای پرداخت غرامت روزانه عمومی مشروط بر آن است که خطر موضوع بیمه در مدت اعتبار ‌بیمه‌نامه تحقق یابد و حداکثر ظرف دو سال از تاریخ انقضای بیمه‌نامه منجر به ازکارافتادگی موقت ‌بیمه‌شده گردد.

۱-  حداکثر غرامت روزانه مورد تعهد ‌بیمه‌گر معادل پنج در هزار سرمایه فوت یا نقص عضو کامل و دائم (هر کدام بیشتر باشد) خواهد بود.

۲-  تعهد ‌بیمه‌گر برای پرداخت غرامت روزانه عمومی از چهارمین روز ازکارافتادگی موقت محاسبه می شود و حداکثر برای یکصدوهشتاد روز خواهد بود.

ماده ۳- سایر شرایط

-   مجموعه حوادثی که در هفت روز متوالی اتفاق ‌افتد یک حادثه محسوب ‌می‌گردد. 

شرایط اختصاصی بیمه غرامت روزانه بستری شدن در مراکز درمانی مجاز

‌ضمیمه بیمه‌نامه حوادث اشخاص

ماده ۱- تعاریف

غرامت روزانه بستری‌شدن ‌بیمه‌شده، مبلغی است که در ایام بستری‌شدن ‌بیمه‌شده در مراکز درمانی مجاز به علت تحقق خطر موضوع بیمه به وی پرداخت ‌می‌گردد.

ماده ۲- تعهد ‌بیمه‌گر

تعهد ‌بیمه‌گر در مورد پرداخت غرامت روزانه بستری شدن در مراکز درمانی مجاز در صورتی است که خطر موضوع بیمه ‌در مدت بیمه تحقق یابد و حداکثر ظرف دو سال از تاریخ انقضای بیمه‌نامه منجر به بستری شدن ‌بیمه‌شده گردد. پس از انقضای مدت یاد‌شده بیمه‌گر هیچ‌گونه تعهدی نسبت به پرداخت غرامت موضوع این بیمه نخواهد داشت.

۱- تعهد ‌بیمه‌گر از چهارمین روز بستری شدن ‌بیمه‌شده در مراکز درمانی مجاز محاسبه و حداکثر برای نود روز خواهد بود.

۲- حداکثر غرامت روزانه مورد تعهد ‌بیمه‌گر معادل پنج درهزار سرمایه بیمه فوت یا نقص عضو کامل و دائم (هر کدام بیشتر باشد) خواهد بود.

ماده ۳- سایر شرایط

-        مجموعه حوادثی که در هفت روز متوالی اتفاق ‌‌افتد یک حادثه محسوب ‌می‌گردد.

 

 

بیمه یار

بیمه خوبه

حسین بهرامی